Leicester City: Bir daha ne zaman, kim bilir!
Uzaklardan…
2015-16 sezonunun sonunda, 38 maçta topladığı 81 puanla 2. sıradaki Arsenal’in 10 puan üzerinde Premier Lig’i şampiyon olarak tamamladı Leicester City, 337 bin nüfuslu, sakinlerinin yüzde 40’ını göçmenlerin oluşturduğu küçük şehrin büyük takımı. Ada futbol tarihinin en romantik hikâyesiydi o sezon, o sevinci bir daha ne zaman yaşarlar kim bilir! Ekim ayının ortalarında, bir pazartesi akşamı Arsenal deplasmanında sahaya çıkan mavili takımın hal ve gidişine naçizane bir bakış…
Bilir misiniz, köklü tarihlerinde Federasyon Kupasında dört kez final oynadılar ama o kupayı bir türlü müzelerine götüremediler. Premier Lig tarihinin asansör takımlarından, üç kez düşüp, dört kez döndüler. 2007-08 sezonunda 3. Lig’i boylamaktan son maçta kurtuldular, tıpkı o rüya şampiyonluktan bir önceki sezonda küme düşmekten kıl payı kurtuldukları gibi. Velhasıl futbolun asansör takımlarından birinin şampiyonluk kupasını kaldırması futbolun nadir görülen hikâyelerinden, bir daha ne zaman yaşanır bilinmez!
Sonra düşüş başladı, 2015 senesinde Fransa’nın Caen takımından 5,6 milyon Sterlin karşılığında transfer ettikleri orta sahanın dinamosu N’Golo Kante batı Londra’nın yolunu tuttu, sonrasında kötü giden sezonunun ortasında o güzel hikâyenin yaratıcısı, hocaları Claudio Ranieri. yardımcısı Craig Shakespeare devraldı görevi, ligi ancak 12. sırada bitirebildiler. 2016-17 sezonuna iyi başlamayan takım hocasını kovuyor, yerine futbolculuk kariyeri boyunca sadece tek takımın formasını giymiş, teknik direktörlük kariyerinin başında AS Monaco ile şampiyonluk yaşamış Claude Puel’i getiriyordu. Şampiyonluk kupasını kaldıran takımın aslarından Mahrez de yaz aylarında Manchester City’inin saflarına katıldı. O müthiş takımdan geriye kalan, kariyerine 2007 senesinde amatör kümelerde başlamış Jamie Vardy, onca taliplisine rağmen yuvadan kopmaya niyeti yok. Ne diyelim futbol tanrıları her takıma onun gibi topçu ihsan eylesin….
•••
İngiliz yazar Anthony Burgess’in şöyle bir sözü var: “Beş gün çalışacaksın, İncil’in dediği gibi. Yedinci gün Tanrıya, altıncı gün futbola aittir.” Keşke öyle kalsaydı futbol, şimdi her gün maç, meraklısına. Pazartesi akşamı küçük şehrin büyük takımı Arsenal deplasmanında. Premier Lig tarihinde rakibi evinde hiç devirememişler, ligde en son kazandıkları Arsenal deplasmanı 1973 senesinde. Şampiyon oldukları sezon savunmasıyla öne çıkan maviler son sezonlarda çok cömert, 2018’de deplasmanlarda kalelerinde 27 gol gördüler, West Ham ile birlikte ligin en kötü deplasman karnesi…
4-2-3-1 dizilişinde başlıyorlar maça, gol umutları Vardy’nin Arsenal karşısında oynadığı son altı maçta altı golü var. Takıma yaz aylarında katılan 22 yaşındaki stoper Çağlar Söyüncü yedek kulübesinde. Rakip Arsenal ise Wenger sonrasında devrim yaşıyor, ligde ve kupalarda oynadıkları son dokuz maçı kazandılar. Henüz 5. dakikada ilk gol fırsatını İheanacho ile yakalıyor misafir takım ama değerlendiremiyor. 7. dakikada bir kez daha deniyor şansını 8 numara ama kaleci Leno’yu geçemiyor. Çizgi halinde yakaladıkları Arsenal savunmasının arkasına kolay sarkıyorlar ilk bölümde ama son vuruşlar isabetsiz. Arsenal savunmasında Holding takımın zayıf halkası. 20. dakikada Maguire’ın yakın mesafeden kafa vuruşunu uzanarak çeliyor Leno, kaçan fırsata inanamıyor hocaları Puel. Ama 31. dakikada hakkettikleri golü buluyorlar, soldan ceza sahasına giren Chilwell’in vurduğu top Bellerin’e çarpıp ağlara gidiyor. Gol uyandırıyor ev sahibini, Lacazette, Iwobi ve Özil hücumda daha çok görünmeye başlıyor derken devrenin bitimine az kala Bellerin’in enfes pasını gole çeviriyor formu her maçta yükselen Özil, beraberlikle kapanıyor ilk yarı…
59.669 taraftarın önünde ofansif başlıyor ikinci devreye Arsenal. Leicester savunmasının solunda Chilwell, Bellerin’in sürati karşısında zorlanıyor. Baskı karşısında kaptırdıkları toplar tehlikeli oluyor kalelerinde, savunmadan topu oyuna sokacak oyuncunun olmayışı handikapları. 57’de kullandıkları kornerde Ndidi’nin kafa vuruşu direği geçemiyor. İki dakika sonra öne geçiyor Arsenal, Özil’in savunma arkasına attığı lokum gibi pası tamamlayan oyuna bir dakika önce Mkhiteryan’ın yerine giren Aubameyang. Üç dakika sonra yine Özil sahnede, bitiren yine Aubameyang. Şimdi fark ikiye çıkıyor, çabuk ve ayağa oynayan Arsenal hücumcuları karşısında dağılıyor mavilerin savunması. Son 10 dakikada maçın adamı Özil’in yerine Ramsey sahada. Üçüncü golden sonra Arsenal’in gösterisini izliyor Emirates’i dolduranlar. Futbol garip oyun, takım Wenger’in kurduğu takım, ama onun döneminde oynayamadıkları futbolu Emery ile oynuyorlar, hem de ne oynama! Leicester City’e gelince, maça iyi başladılar ama devamı gelmedi, Arsenal deplasmanında 1973’den beri bekleyiş sürüyor…
Ziya Adnan
25 Ekim 2018
