Dalglish’in Liverpool’u…
Uzaklardan…
İnanması güç ama bir zamanlar Avrupa futbolunda esip kükremiş, şampiyonluk kupasını 18, Şampiyonlar Ligi’ni 5 kez kazanmış, İngilizlerin efsane takımı Liverpool’un Premier Lig şampiyonluğu yoktur. Liverpool’un en son şampiyon olduğu sene doğan çocuklar günümüzde yirmili yaşlarını yaşarken, o sene Sammy Davis Jr. hayata gözlerini yummuş, Berlin duvarı yıkılmış, Doğu ve Batı Almanya birleşmiş, günümüz Almanya’sının temelleri atılmıştır. O süre içinde Manchester United, Premier Lig şampiyonluğunu 13 kez kazanmıştır. Kaderin cilvesi, Liverpool’un şampiyonluk kupasını en son kaldırdığı sene takımın teknik direktörü Kenny Dalglish, aradan geçen onca seneden sonra yeniden bir döneme damgasını vurmuş olan kırmızılı takımın başındadır.
Bu yazı yakın geçmişte Liverpool taraftarları arasında yapılan ankette kulüp tarihinin gelmiş geçmiş en başarılı futbolcusu seçilen, 2009 senesinde Four Four Two dergisi tarafından savaş sonrası Ada futbolunun yetiştirdiği en önemli golcü ünvanına layık görülen, Liverpool’u yeniden eski günlerine döndürmeyi hedefleyen “King Kenny” lakaplı İskoç teknik direktöre…
***
4 Mart 1951’de İskoçya’nın Glasgow şehrinde doğdu. Futbola 1968 senesinde Celtic genç takımıyla adım atarken, 1971 senesinde (A) takımda oynamaya başladı. 1975 senesinde, 24 yaşında takımın kaptanlığına getirilirken Celtic, 1971–1977 arasında onun önderliği ve golleri ile şampiyonluk kupasını dört kez kazandı. 1977 senesinde Liverpool’un unutulmaz teknik direktörü Bob Paisley, dönemin transfer rekoru 400 bin Sterlin karşılığında onu kadrosuna dâhil ederken, Liverpool taraftarları o sezon takımdan ayrılan Kevin Keegan’ın yasını tutuyordu.
Takvimler 13 Ağustos 1977’i gösterirken, Charity Shield Kupası’nda, Keegan’dan miras 7 numaralı Liverpool formasıyla ilk maçına Manchester United karşısına çıkarken, ilk golünü o maçtan bir hafta sonra deplasmanda oynanan Middlesborough maçında attı. O maçtan üç gün sonra, bu kez Newcastle United karşısında golünü atıyor, o sezonu oynadığı 62 maçta attığı 31 golle tamamlıyordu.
Kısa sürede Liverpool taraftarlarının sevgisini kazanan Dalglish’in kariyerinde yeni bir sayfa 1980 senesinde açılacaktı. O senenin Nisan ayında, Liverpool 300 bin Sterlin transfer bedeli ödeyerek Chester’in 18 yaşındaki golcüsü Ian Rush’ı kadrosuna dâhil etti. İlerleyen zamanlarda, “Dalglish–Rush” ikilisi rakiplerin kâbusu olurken, sezon sonunda Liverpool ligi şampiyon olarak bitiriyor, Lig Kupası finalini uzatmalarda Rush’ın attığı golle kazanıyordu.
“My Liverpool Home” adını verdiği kitabında, Rush’la ilk tanışmalarını anlatırken, ona Mısırlı aktör Omar Shariff’i andıran bıyıklarına itafen “Omar” lakabını taktığını, kısa sürede tüm takımın bu lakabı benimsediğini anlatır. Sonraları, büyük golcü hava toplarında çok kötü oluşu nedeniyle Dalglish tarafından “Tosh” adıyla çağrılmaya başlanır! (Bilmeyenler için küçük bir not: “Tosh”, Liverpool’un unutulmaz futbolcusu John Toshack’ın lakabıdır ve futbol kariyeri boyunca hava toplarındaki hâkimiyeti ve kafa gollleri ile nam salmıştır).
***
1982–1983 sezonun sonunda Ada’da “yılın futbolcusu ödülü”nü alan Dalglish, 18 golle Liverpool’un şampiyonluğunda pay sahibi olurken, bir sonraki sezon Liverpool, Luton Town’un forveti Paul Walsh’u kadrosunda dahil eder.
1985 senesinde, Joe Fagan’dan boşalan teknik direktörlük görevine “player-manager” olarak gelen Dalglish, sezonun ilk yarısındaki maçlarda düzenli olarak forma giyerken, ikinci yarısında Walsh’a forma şansı verir. Liverpool o sezonu lig şampiyonluğu ve Federasyon Kupası zaferiyle kapatır. Sezonun final maçında deplasmanda Chelsea’yi 1–0 lık skorla geçerken, tek golü unutulmaz İskoç atmıştır.
Bir sonraki 1986–1987 sezonunda, takımda gençlere şans veren, sadece 18 maçta forma giyen Dalglish altı gol kaydetti. 1987 senesinde yalnız Liverpool’u değil, Ada futbolunu sarsan Rush’un Juventus’a transferi sonucunda, Liverpool ileri uçta John Aldridge ve Peter Beardsley ikilisi ile sahaya çıkıyor ve bu ikili, Rush’un bıraktığı yerden gollere devam ediyordu. 1987–1988 sezonunda Liverpool’u 17. şampiyonluğuna taşırken, 1988–1989 sezonunda forma giymeyen Dalglish, son resmi maçına 5 Mayıs 1990 tarihinde, oyuna sonradan girdiği Derby County karşısında çıktı.
O gün, ben dâhil o statta bulunanlar 39 yaşındaki futbolcunun ilerlemiş yaşına rağmen oynadığı müthiş futbolu son kez ayakta alkışladı. O sezon sonunda, “King Kenny” üçüncü kez ligin en iyi teknik direktörü ünvanını kazanmıştı.
Ve Kenny Dalglish, 22 Şubat 1991 tarihinde, Liverpool’un şehirdaşı Everton’la 4–4 berabere kaldığı maçtan sonra sağlık sorunları nedeniyle görevinden istifa etti.
Forma giydiği 515 maçta 172 gol kaydeden, takımının başında teknik direktör olarak 307 maçta sahaya çıkan bu müthiş futbolcu geride 8 lig şampiyonluğu, iki Federasyon Kupası, dört Lig Kupası zaferi bıraktı. Onun döneminde Liverpool bir kez Süper Kupa’yı kazanırken, bir kez “yılın futbolcusu” seçilen Dalglish, istifasından sonra teknik direktörlük kariyerine uzun süre dönmek istemediğini, artık ailesi ile zaman geçirmek istediğini dile getiriyordu.
***
Takvimler Ekim 1991’i gösterirken, futbolseveri şaşırtan bir kararla teknik direktörlüğe dönen Dalglish’li Blackburn Rovers, o sezon sonunda 1966 senesindan beri uzak kaldığı ‘Premier Lig’e terfi ediyor, takım bir sonraki sezon ‘Premier Lig’i 4. sırada tamamlıyordu. Daha sonraki yıllarda Ada futbolunda yıldızlaşacak Alan Shearer, 3,5 milyon Sterlin karşılığında Rovers’in kadrosuna dâhil olmuştu.
Liverpool’da yakaladığı şampiyonluğu, bu kez Premier Lig’de 1994–1995 sezonunda Blackburn Rovers’da yaşayan teknik direktör, Ray Harford’u göreve getirerek futbol direktörlüğünü denedi; ancak alınan kötü sonuçlardan sonra o sezonun sonunda görevinden istifa etti.
***
8 Ocak 2011 tarihinde, Roy Hodgson’dan boşalan teknik direktörlük görevine bir kez daha getirilen Dalglish, üç gün sonra deplasmanda oynanan ve 2–1 kaybedilen Blackpool maçı sonrasında takımın özgüvenini yeniden kazanması gerektiğini vurguluyordu.
Ve o tarihten sonra Premier Lig’de oynadığı maçların yüzde 65’ini kazanan, sadece üç maçta mağlup olan Liverpool onun liderliğinde yükselişe geçti. Öyle ki, Premier Lig sezonu o tarihte başlamış olsaydı, topladığı 33 puanla Unıted’ın arkasında 2. sırada olacaktı. Haliyle bu başarı sonrasında Liverpool’un Amerikalı sahipleri, Dalglish ile üç senelik sözleşme imzalarken, Liverpool taraftarlarının maçlarda açtığı dev flama o futbol şehrinin takımıyla özdeşleşmis futbolcusunun dönüşünü anlatıyordu: “King Kenny is back! – Kral Kenny geri döndü”
Kaynak: Kenny Dalglish – My Liverpool Home with Henry Winter
Ziya Adnan
3 Temmuz 2011